De 9 belangrijkste gevolgen van de grote depressie

Inhoud

• Economie
• Politiek
• Sociaal
• Werkloosheid
• Bankieren
• Beurs
• Handel
• Deflatie
• Impact op lange termijn

Beoordeeld door Eric Estevez is financieel professional voor een grote multinational. Zijn ervaring is relevant voor zowel zakelijke als persoonlijke financiële onderwerpen. Artikel gerecenseerd op 30 juni 2020 Lees The Balance's

De Grote Depressie van 1929 verwoestte de Amerikaanse economie. Een derde van alle banken ging failliet. De werkloosheid steeg tot 25% en de dakloosheid nam toe. De huizenprijzen daalden met 67%, de internationale handel stortte in met 65% en de deflatie steeg tot boven de 10%. Het duurde 25 jaar voor de aandelenmarkt om te herstellen.

Maar er waren ook enkele gunstige effecten. De New Deal-programma's hebben voorzorgsmaatregelen geïnstalleerd om het minder waarschijnlijk te maken dat de depressie zich opnieuw zou voordoen.

Over het geheel genomen had de Grote Depressie een enorme impact op negen hoofdgebieden.

Economie

Tijdens de eerste vijf jaar van de depressie kromp de economie met 50%. In 1929 bedroeg de economische output 105 miljard dollar, gemeten naar het bruto binnenlands product, wat overeenkomt met meer dan 1 biljoen dollar vandaag.

De economie begon te krimpen in augustus 1929. Tegen het einde van het jaar waren 650 banken failliet gegaan en in 1930 kromp de economie nog eens 8,5%, volgens het Bureau of Economic Analysis. Het BBP daalde met 16,1% in 1931 en 23,2% in 1932. In 1933 had het land minstens vier jaar van economische krimp geleden. Het produceerde slechts $ 56,4 miljard, de helft van wat het in 1929 produceerde.

Een deel van de krimp was te wijten aan deflatie. Volgens het Bureau of Labor Statistics daalde de consumentenprijsindex tussen november 1929 en maart 1933 met 27%. Door dalende prijzen gingen veel bedrijven failliet.

De BLS meldde dat het werkloosheidspercentage in 1933 piekte op 24,9%.

De New Deal-uitgaven verhoogden de BBP-groei met 17% in 1934. Het groeide met nog eens 11,1% in 1935, 14,3% in 1936 en 9,7% in 1937.

Helaas bezuinigde de regering in 1938 op de New Deal-uitgaven. De depressie keerde terug en de economie kromp met 6,3%.

De voorbereidingen voor de Tweede Wereldoorlog zorgden voor een groei met 7% in 1939 en 10% in 1940. Het jaar daarop bombardeerde Japan Pearl Harbor en de Verenigde Staten gingen de Tweede Wereldoorlog in.

De New Deal en de uitgaven voor de Tweede Wereldoorlog verschoven de economie van een pure vrije markt naar een gemengde economie. Het hing voor zijn succes veel meer af van overheidsuitgaven. De tijdlijn van de Grote Depressie laat zien dat dit een geleidelijk, maar noodzakelijk proces was.

Politiek

De depressie beïnvloedde de politiek door het vertrouwen in het ongebreidelde kapitalisme te schudden. Dat soort laissez-faire-economie is waar president Herbert Hoover voor pleitte, en het was mislukt.

Als gevolg hiervan stemden mensen op Franklin Roosevelt. Zijn keynesiaanse economie beloofde dat de overheidsuitgaven een einde zouden maken aan de depressie. De New Deal werkte. In 1934 groeide de economie met 17% en daalde de werkloosheid.

Maar de FDR maakte zich zorgen over het verhogen van de Amerikaanse schuld van $ 5 biljoen. Hij bezuinigde de overheidsuitgaven in 1938 en de depressie werd hervat. Niemand wil die fout nog een keer maken. Politici vertrouwen in plaats daarvan op tekortuitgaven, belastingverlagingen en andere vormen van expansief fiscaal beleid. Dat heeft een gevaarlijk hoge Amerikaanse schuld gecreëerd.

De depressie eindigde in 1939 toen de overheidsuitgaven voor de Tweede Wereldoorlog toenamen. Deze wijziging in de uitgaven leidde tot de verkeerde overtuiging dat militaire uitgaven goed zijn voor de economie. Maar het is niet eens een van de vier beste real-world manieren om banen te creëren.

Sociaal

De droogte van de Dust Bowl verwoestte de landbouw in het middenwesten. Het duurde 10 jaar - te lang voor de meeste boeren om het vol te houden. Tot overmaat van ramp daalden de prijzen voor landbouwproducten tot het laagste niveau sinds de burgeroorlog: toen boeren vertrokken op zoek naar werk, werden ze dakloos. Bijna 6.000 sloppenwijken, Hoovervilles genaamd, ontstonden in de jaren dertig van de vorige eeuw.

In 1933 werd het verbod ingetrokken. Daardoor kon de regering belastingen innen op de verkoop van nu legale alcohol. FDR gebruikte het geld om te helpen betalen voor de New Deal.

De depressie was zo ernstig en duurde zo lang dat veel mensen dachten dat het het einde was van de American Dream. In plaats daarvan veranderde het die droom door een recht op materiële voordelen op te nemen. De American Dream zoals voorgesteld door de Founding Fathers garandeerde het recht om je eigen visie op geluk na te streven.

Werkloosheid

In 1928, het laatste jaar van de Roaring Twenties, bedroeg de werkloosheid 4,2%. Dat is minder dan de natuurlijke werkloosheid. In 1930 was het meer dan verdubbeld tot 8,7% en in 1932 was het gestegen tot 23,6%. Het piekte in 1933 en bereikte ongeveer 25%. Bijna 15 miljoen mensen zaten zonder werk. Dat is het hoogste werkloosheidspercentage dat ooit in Amerika is opgetekend.

New Deal-programma's hielpen de werkloosheid terug te dringen tot 21,7% in 1934, 20,1% in 1935, 16,9% in 1936 en 14,3% in 1937. Maar minder robuuste overheidsuitgaven in 1938 zorgden ervoor dat de werkloosheid weer opliep tot 19%. Volgens een herziening van het werkloosheidspercentage per jaar bleef het tot 1941 boven de 10%.

Bankieren

Tijdens de Depressie faalde een derde van de banken van het land.Tegen 1933 waren 4.000 banken failliet gegaan, met als resultaat dat spaarders $ 140 miljard verloren.

Mensen waren stomverbaasd toen ze ontdekten dat banken hun deposito's hadden gebruiktinvesteren in de aandelenmarkt. Ze haastten zich om hun geld op te halen voordat het te laat was. Deze "runs" dwongen zelfs goede banken failliet te gaan. Gelukkig gebeurt dat zelden meer.

Depositors worden beschermd door de Federal Deposit Insurance Corporation. FDR heeft dat programma gemaakt tijdens de New Deal.

Beurs

De aandelenmarkt verloor 90% van zijn waarde tussen 1929 en 1932. Het herstelde zich gedurende 25 jaar niet. Mensen verloren alle vertrouwen in de markten van Wall Street. Bedrijven, banken en individuele investeerders werden weggevaagd. Zelfs mensen die niet hadden geïnvesteerd, verloren geld. Hun banken investeerden het geld van hun spaarrekeningen.

Handel

Toen de economieën van de landen verslechterden, wierpen ze handelsbarrières op om de lokale industrieën te beschermen. In 1930 keurde het Congres de Smoot-Hawley-tarieven goed, in de hoop de banen in de VS te beschermen.

Andere landen namen wraak. Dat creëerde handelsblokken op basis van nationale allianties en handelsvaluta's. De wereldhandel kelderde met 66% gemeten in dollars en 25% in het totale aantal eenheden. In 1939 was het nog steeds onder het niveau van 1929.

Dit is wat er gebeurde met het Amerikaanse bbp gedurende de eerste vijf jaar van de depressie:

• 1929: $ 103,6 miljard
• 1930: $ 91,2 miljard
• 1931: $ 76,5 miljard
• 1932: $ 58,7 miljard
• 1933: $ 56,4 miljard

Deflatie

De prijzen daalden met 30% tussen 1930 en 1932. Deflatie hielp consumenten wier inkomen was gedaald; het schaadt echter boeren, bedrijven en huiseigenaren. Hun hypotheekbetalingen waren niet met 30% gedaald. Als gevolg hiervan zijn velen in gebreke gebleven. Ze raakten alles kwijt en werden migranten die op zoek waren naar werk waar ze het maar konden vinden.

Hier zijn de prijsveranderingen tijdens de depressiejaren:

• 1929: 0.6%
• 1930: -6.4%
• 1931: -9.3%
• 1932: -10.3%
• 1933: 0.8% 
• 1934: 1.5%
• 1935: 3.0%
• 1936: 1.4%
• 1937: 2.9%
• 1938: -2.8%
• 1939: 0.0%
• 1940: 0.7%
• 1941: 9.9%

Impact op lange termijn

Het succes van de New Deal deed de Amerikanen verwachten dat de regering hen zou redden van eventuele economische crises. Tijdens de Grote Depressie vertrouwden mensen op zichzelf en op elkaar om erdoor te komen. De New Deal gaf aan dat ze in plaats daarvan op de federale overheid konden vertrouwen.

FDR heeft de gouden standaard aangepast om de waarde van de dollar te beschermen. Dat schiep een precedent voor president Richard Nixon om er in 1973 een einde aan te maken.

De New Deal Public Works Administration (PWA) heeft veel van de huidige oriëntatiepunten gebouwd. Iconische gebouwen zijn onder meer het Chrysler Building, het Rockefeller Center en Dealey Plaza in Dallas. Tot de bruggen behoren de Golden Gate Bridge in San Francisco, de Triborough Bridge in New York en de Florida Keys 'Overseas Highway. Andere openbare werken uit het depressietijdperk zijn de luchthaven La Guardia, de Lincoln Tunnel en de Hoover Dam. Er werden ook drie hele steden gebouwd: Greendale, Wisconsin; Greenhills, Ohio; en Greenbelt, Maryland.