Monetarisme uitgelegd

Inhoud

• Achtergrondinformatie over monetarisme
• Geldvoorraad
• Hoe het werkt
• Milton Friedman is de vader van het monetarisme
• Voorbeelden van monetarisme

Monetarisme is een economische theorie die zegt dat de geldhoeveelheid de belangrijkste motor van economische groei is. Naarmate de geldhoeveelheid toeneemt, eisen mensen meer. Fabrieken produceren meer en creëren nieuwe banen.

Monetaristen (aanhangers van de monetarismetheorie) waarschuwen dat het vergroten van de geldhoeveelheid slechts een tijdelijke impuls geeft aan economische groei en werkgelegenheid. Op de lange termijn verhoogt het vergroten van de geldhoeveelheid de inflatie. Naarmate de vraag groter is dan het aanbod, zullen de prijzen evenredig stijgen.

Achtergrondinformatie over monetarisme

Monetaristen zijn van mening dat monetair beleid effectiever is dan fiscaal beleid (overheidsuitgaven en belastingbeleid). Stimuleringsuitgaven dragen bij aan de geldhoeveelheid, maar creëren een tekort dat bijdraagt ​​aan de staatsschuld van een land. Dat verhoogt de rente.

Monetaristen zeggen dat centrale banken machtiger zijn dan de overheid omdat ze de geldhoeveelheid beheersen, en dat ze eerder naar reële rentetarieven dan naar nominale tarieven kijken. De meeste gepubliceerde koersen zijn nominale koersen, terwijl reële koersen de effecten van inflatie opheffen. De reële tarieven geven een beter beeld van de kosten van geld.

Geldvoorraad

Monetarisme is onlangs uit de gratie geraakt en de geldhoeveelheid is een minder bruikbare maatstaf voor liquiditeit geworden dan in het verleden. In dit geval omvat liquiditeit (contanten of het vermogen om activa snel in contanten om te zetten) contanten, krediet en geldmarktfondsen, waarbij krediet leningen, obligaties en hypotheken dekt.

De geldhoeveelheid meet echter geen andere activa, zoals aandelen, grondstoffen en eigen vermogen. Mensen zullen eerder geld besparen door te investeren in de aandelenmarkt omdat ze een beter rendement behalen.

Dat betekent dat de geldhoeveelheid deze activa niet meet. Als de aandelenmarkt stijgt, voelen mensen zich welvarend en zijn ze geneigd meer uit te geven. Een toename van de uitgaven verhoogt de vraag, wat de economie een boost geeft.

Aandelen, grondstoffen en eigen vermogen zorgden voor economische hoogconjunctuur die de Fed (de Federal Reserve) negeerde. De Grote Recessie werd gedeeltelijk aangewakkerd door het ontstaan ​​van een huizenmarktzeepbel (huizenwaarde stijgt, leningen worden goedgekeurd voor mensen die ze niet kunnen betalen, en geld dat door investeerders wordt verdiend met de leningen), die barstte en veel van de economie mee.

Hoe het werkt

Wanneer de geldhoeveelheid toeneemt, verlaagt dit de rentetarieven. Dit komt doordat banken meer te lenen hebben en daarom bereid zijn lagere tarieven in rekening te brengen. Dat betekent dat consumenten meer lenen om voorwerpen als huizen, auto's en meubels te kopen. Door de geldhoeveelheid te verlagen, worden de rentetarieven verhoogd, waardoor leningen duurder worden - dit vertraagt ​​de economische groei.

In de Verenigde Staten beheert de Federal Reserve de geldhoeveelheid met de Federal Fund-rente. Dit is een streeftarief dat de Fed vaststelt voor banken om elkaar in rekening te brengen voor kortlopende leningen, en het heeft invloed op alle andere rentetarieven. De Fed gebruikt andere monetaire instrumenten, zoals open-markttransacties, het kopen en verkopen van overheidseffecten om de beoogde federale fondsenrente te bereiken.

De Fed verlaagt de inflatie door de federal funds rate te verhogen of de geldhoeveelheid te verlagen. Dit staat bekend als een samentrekkend monetair beleid. De Fed moet echter oppassen dat de economie niet in een recessie terechtkomt. Om een ​​recessie en de daaruit voortvloeiende werkloosheid te voorkomen, moet de Fed de Fed Fund-rente verlagen en de geldhoeveelheid vergroten. Dit staat bekend als expansief monetair beleid.

Milton Friedman is de vader van het monetarisme

Milton Friedman bedacht de theorie van het monetarisme in zijn toespraak in 1967 tot de American Economic Association. Hij zei dat het tegengif tegen inflatie hogere rentetarieven zijn, wat op zijn beurt de geldhoeveelheid vermindert. De prijzen dalen dan omdat mensen minder geld te besteden hebben.

Milton waarschuwde ook voor het te snel vergroten van de geldhoeveelheid, wat contraproductief zou zijn door inflatie te creëren. Maar een geleidelijke stijging is nodig om hogere werkloosheidscijfers te voorkomen.

De overtuiging is dat als de Fed de geldhoeveelheid en de inflatie goed zou beheren, het theoretisch een Goudlokje-economie zou creëren, waar lage werkloosheid en een acceptabel inflatiepeil heersen.

Friedman (en anderen) gaven de Fed de schuld van de Grote Depressie. Toen de waarde van de dollar daalde, verscherpte de Fed de geldhoeveelheid terwijl ze die had moeten versoepelen. Ze verhoogden de rentetarieven om de waarde van de dollar te verdedigen terwijl mensen hun papieren valuta inwisselden voor goud. De geldhoeveelheid nam af en het werd moeilijker om leningen te krijgen. De recessie verergerde vervolgens tot een depressie.

Voorbeelden van monetarisme

De voorzitter van de Federal Reserve, Paul Volcker, gebruikte het concept van monetarisme om een ​​einde te maken aan stagflatie (hoge inflatie, hoge werkloosheid en stagnerende vraag). Door het federale fondsentarief in 1980 te verhogen tot 20%, werd de geldhoeveelheid drastisch verminderd, consumenten stopten met kopen en bedrijven stopten met het verhogen van de prijzen. Dat maakte een einde aan de uit de hand gelopen inflatie, maar het creëerde de jaren 1980-82 recessie.

Voormalig Fed-voorzitter Ben Bernanke was het eens met Milton's suggestie dat de Fed een milde inflatie cultiveert. Hij was de eerste Fed-voorzitter die een officiële inflatiedoelstelling van 2% op jaarbasis vaststelde De bedoeling hierachter is om een ​​kerninflatie te behouden die de vluchtige gas- en voedselprijzen uitsluit.